| Vantage Point - திருப்புமுனை | 12/28/2008 |
|
வகை:
சினிமா
|
|
ஸ்பெயினில் தீவிரவாத எதிர்ப்பு மாநாட்டில் கலந்து கொள்ளும் அமெரிக்க அதிபரை கொலை செய்யும் முயற்சியை பலரின் பார்வையில் பல கோணங்களில் (Rashômon பாணியில்) விவரிப்பதே இந்த Vantage Point. அதிரடி இசை, விறுவிறுப்பான திருப்பங்கள் என வேகத்தில் இப்படம் கில்லி தான். இதில் இன்னும் ஒரு குறிப்பிடத்தக்க சிறப்பம்சம் அமெரிக்க அதிபரை உத்தமாராக/நல்லவராக காட்டியிருப்பதும் தான்.
இந்த படத்தைப் பற்றி எழுத ஆரம்பிக்கும் போது Rashômon , Akira, The Seven Samurai என பதிவின் நீளம் அதிகரிக்க. Rashômon சார்ந்த எனது கருத்துக்களை தனி பதிவாக போட வேண்டியாதாகிவிட்டது.
James Bond பெயரின் வெற்றியின் பாதிப்போ என்னமோ அதே உச்சரிப்புடன் “Jason Bourne” வந்தது, இப்போ “Thomas Barnes”. Dennis Quaid, ஆக்ரோஷமான, அதிபருக்காக தன்னுயிரையும் விடத்துணிந்த விசுவாசமுள்ள பாதுகாவலர் வேடம். இதற்கு முன் இவர் நடித்த Smart People கதாபாத்திரத்திற்கு நேரெதிர்.
பல்வேறு கோணங்களில் கதை பயணித்தாலும் ஒவ்வொன்றிலுல் இருக்கும் திருப்பங்கள் மெச்சக்கூடியவை. Thomas Barnes-ன் விசுவாசம், அதிபரின் வரவேற்பு, குண்டு வெடிப்பு என முதல் காட்சியிலேயெ மொத்த கதையும் தெரிந்து விட்டாலும், சிறிதும் சலிப்பு தட்டாமல் விறுவிறுப்பை கூட்டி நிறைய திருப்பங்களுடன் கதையை நகர்த்தி மன்னிக்கவும் விரட்டியிருப்பது சிறப்பு.
அப்போ அது நிஜ அதிபர் இல்லையா? மேடையில பாம் இருக்கிறத எப்படி கண்டு பிடிச்சார்? TV Screen ல அப்படி என்னத்த பாத்துட்டு அதிர்ச்சியானர்? அப்போ அவன் கொள்ளைக் கூட்டத்த சார்ந்தவனில்லையா? சுட்டது யாரு? இவனையும் ஏமாத்திட்டாளா? எங்கேயிருந்து சுட்டாங்க?, அதிபர் நல்லவரா? என கேள்விகளை எழுப்பி உடனுக்குடன் பதிலையும் தந்திருப்பது அருமை.
பொதுவாக கதை நகரும் போது நமக்குள் ஒரு கற்பனை சக்தி விரிய ஆரம்பிக்கும். இது இப்படி தான் முடியும், இவனோட குணாதிசயம் இப்படி தான் இருக்கும் என ஒரு முடிவுக்கு வருவோம், அதிலும் ஒரு 90% சரியாகவே இருக்கும் 90% படங்களில். இப்படத்தின் வேகத்திற்கு ஈடாக என் கற்பனை குதிரை அந்த அளவு வேகத்தில் ஓடவில்லை. இருந்தாலும் என்னாயிருக்கும்? இப்படியிருக்குமோ?.. அப்படியிருக்குமோ? என்ற எண்ணங்கள் மட்டுமே ஓடிக்கொண்டிருந்தது. நம் எதிர்பார்ப்புகளை மிஞ்சுவதும் வெற்றி தானே.
மும்பை தீவிரவாத தாக்குதலின் போது தொலைக்காட்சி ஊடகங்கள் காவல்துறையின் நடவடிக்கைகளை உடனுக்குடன் தீவிரவாதிகளுக்கு தெரியப் படுத்தி தங்களது தீராத அ***பை தீர்த்துக் கொண்டன. இங்கு மட்டுமல்ல, ஊடகங்கள் எல்லா இடங்களிலும் இப்படியே தான் என நிரூபிக்கும்படி, Thomas Barnes தனது சக பாதுகாவலரிடம் தெரிவிக்கும் செய்திகளை ஒட்டு கேட்டு செய்தியாக்கி காசாக்கி கரியாக்கி கொண்டிருக்கும் ஒரு ஊடக கூட்டம் இப்ப்டத்தில்.
இது மாதிரியான ஆக்ஷன் படங்களில் சின்னதா காதல்/செண்டிமெண்ட் இருக்கும். இதிலும் கதையின் ஓட்டத்தையும் போக்கயையும் பாதிக்காமல் ஒரு குழந்தையின் தவிப்பையும் தாயின் பாசத்தையும் அழகாக சேர்த்திருப்பர். ஒரு சாதாரண சுற்றுலாவாசியாக வரும் Forest Whitaker-ன் நடிப்பு அபாரம். குழந்தையிடம் காட்டும் பாசம், குண்டு வெடிப்பை கண்டு அதிர்ச்சி, Noriega பின் தொடர்ந்து துரத்தல் என மிக இயல்பாக நடித்திருந்தார்.
இவ்வளவு நல்ல படத்திலும் சிறு ஓட்டையாக, Noriega வை போலீஸ் தெரு வீதிகளில் துரத்தும் போது, எதிரே சீருடையணிந்த காவல்ர்கள் “தேமே”-னு வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டே நடந்து/கடந்து செல்வது செம காமெடியாக் இருந்தது.
மணிரத்னம் படம் மாதிரி மொத்த பட வசனங்களையும் டிக்கெட்டின் பின்புறம் எழுதிவிடலாம். இருந்தாலும், எனக்கு பிடித்த ஒரு “ந்ச்” வசனம். கொலைச் சம்பவத்தை பார்த்து அதிர்ந்து அதிபரிடம் “We have to REACT strong” என்று ஒருவர் தூண்ட அதற்கு பொறுமையாக “No. We have to BE strong” என்பார் அதிபர். Vantage Point has many Turning Points.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 பின்னூட்டங்கள்:
பிரேம்ஜி,
வருகைக்கு நன்றி, படம் பாத்துட்டீங்களா?
Even though it is very nice movie
Post a Comment